зикр на стихи Кязима Мечиева

Беш намаз
1
Бисмиллях деп башлайыкъ,
Салат-салам айтайыкъ.
Адетде кюнде жетмиш
Биз тобагъа къайтайыкъ.
Биринчиси – бек алгъын
Бисмилляхны окъуюкъ.
Бисмилляхсыз иш этсек –
Ибилисге жол къойдукъ.
Экинчиси – кишини,
Сёгюп, сёзюн этмезге,
Дуниядан жёнгер алмай,
Жолубузгъа кетмезге.
Жёнгерибиз ол болур –
Къуран, келям окъусакъ,
Ибадетде жюрюсек,
Уллу Аллахдан къоркъсакъ.
Ючюнчюсю – кишиге
Зарлыкъ, зорлукъ этмезге, –
Дуниядан жёнгер алмай,
Жолубузгъа кетмезге.
Жёнгерибиз ол болур –
Оразаны биз тутсакъ,
Къыйыныбыз оу болур –
Харам, халал унутсакъ.
Беш намазны къылайыкъ,
Озуп не артха къалмайыкъ,
Ёле туруп, жёнгерге
Ибилисни алмайыкъ.
Бир сагъатны ичиндеди
Ууахтыны келиую,
Сексен минг жыл азапды
Бир намазны тёлеую.
Жетиди жаханимле,
Сегиздиле жаннетле,
Ахыратха айланыгъыз
Хар заман да, юмметле.
Халалдан мал жыйсагъыз,
Хыйсап жууап берирсиз.
Харамдан мал жыйсагъыз,
Ауур азап кёрюрсюз.
Артыкъ хайыр келмейди
Дуния малны кёбюнден,
Жюрюп къалай ётерсиз
Къылдан инчге кёпюрден?
Дуния ючюн талашып,
Хыйла сюрюп кюрешдик.
Андан хайыр чыкъмады,
Аллах айтды, биз эштдик: